هوای خانه چه دلگیر می شود گاهی

از این زمانه دلم سیر می شود گاهی

عقاب تیز پر دشتهای استغنا

اسیر پنجه تقدیر می شود گاهی

صدای زمزمه عاشقان آزادی

فغان و ناله شبگیر می شود گاهی

به سوی خود مرا می کشد چه خون و چه خاک

محبت است که زنجیر می شود گاهی

مبر ز موی سپیدم گمان به عمر دراز

جوان ز حادثه ای پیر می شود گاهی

بگو اگر چه به جایی نمی رسد فریاد

کلام حق دم شمشیر می شود گاهی

بخوان نام مرا آشنای درد بخوان

مگو چنین و چنان دیر می شود گاهی

به سوی خویش مرا می کشد چه خون و چه خاک

محبت است که زنجیر می شود گاهی